Al weken kijk ik uit naar vandaag. Eerst de beeldentuin bekijken bij Boymans, dan naar het Rotterdams Fotomuseum en in de vroege avond een uitgebreid diner voor twee in Hotel New York. Het is al even geleden dat Ivan in Nederland was en we elkaar ontmoetten. In de laatste van de honderden mails en apps die we sinds ons laatste intermezzo in een hotel hadden uitgewisseld, spraken we om 9 uur op het station af. Dan konden we een uurtje later al in de beeldentuin rondlopen en zonder haast de dag samen doorbrengen.
Zorgvuldig scheer ik in de vroege ochtend alle lichaamsdelen die in aanmerking komen later op de avond te worden gestreeld. Terwijl het scherpe scheermes langs mijn lichaam glijdt, herinner ik me de laatste keer dat we in bed belandden. Of was het wel een bed? Was het niet op de bank van zijn dure hotelsuite? Nu ik deze gedachte toelaat, slaat onmiddellijk een genadeloze geilheid toe. Verlangen naar zijn warme hardheid in mij, zijn smaak op mijn tong, zijn vingers die het naadje van mijn kousen volgen, zijn tong over mijn…. Plotseling lijken die beeldentuin, het Fotomuseum en dan ook nog een diner een onmogelijke opgave. Een volle dag wachten! Liever zou ik de hele dag met hem in bed liggen. Vrijen, bijpraten, tussendoor een kom yoghurt en dan weer van vooraf aan beginnen. In de avond bestellen we dan een pizza en laten de wereld gewoon de wereld. Met een beetje pijn in mijn hart vraag ik me af of Ivan dit ook voelt. Zou hij een dagje uit hebben voorgesteld om het onderwerp ‘bed’ te omzeilen of vindt hij, opgevoed als hij is, het niet kunnen, meteen te beginnen waar we vorige keer zijn geëindigd?
Met gemengde gevoelens besluit ik mijn strakke rokje aan te doen, met hold-up kousen, voor het geval dát. Hoewel we veel zullen lopen vandaag, doe ik ook mijn hakken aan en maak ik mijn sexy look af met een strak truitje. Haar omhoog, lippen gestift, mascara en eyeliner: ik ben er klaar voor.
Vanuit de bus zie ik hoe Ivan al staat te wachten op het stationsplein. Wat ziet hij er goed uit! Ik kan zien dat hij op de uitkijk staat – hij kijkt continu om zich heen. Ik ga nog net niet springend de bus uit en loop met ultieme zelfbeheersing zo elegant als ik kan naar hem toe. Ik ben blij te zien dat zijn ogen oplichten en hij breeduit naar me lacht. Onze omhelzing is warm en innig. Hij drukt me dicht tegen zich aan en snuift de geur in mijn nek op.
“I really missed you Tara, it’s been too long!”
Mijn hart maakt een sprongetje. Ik schuif mijn handen onder zijn jasje terwijl zijn vingers naar de strakgespannen stof van mijn rokje afdwalen. Ik gniffel als hij verbaasd opkijkt en veelbetekenend zegt: “My dear Tara, aren’t you wearing any panties?”
Verlangen giert door mijn lijf als hij zijn lippen op de mijne drukt en hij me in zijn omhelzing duwt. Ik ben me ervan bewust dat we in het volle zicht van de stad staan en neem hem bij de hand om de relatieve beschutting van de stationshal in te lopen. Voorbij de poortjes passeren we een fotohokje, waar net twee tieners giechelend uitrollen. Een fractie van een seconde kijken we elkaar aan, in zijn blik lees ik dezelfde ongeduldige lust en gedachte.
Hartbonzend volg ik hem naar het fotohokje achter ons. Zodra ik het gordijntje heb dichtgedaan, drukt hij me zonder pardon tegen de koude plastic wand en draait gulzig zijn tong tussen mijn verwelkomende lippen.
Ik verzet me niet eens, zelfs niet voor de vorm, als hij me omdraait, mijn rug voorover buigt en mijn rokje geraffineerd omhoog stroopt. Zijn warme handen strelen zich over mijn licht gespreide benen een weg naar boven. Zijn harde lid, geroutineerd uit de verborgenheid van zijn broek getoverd, klopt tegen mijn blootheid. Nog geen tien minuten nadat dat we elkaar weer zagen, spreidt hij mijn billen en glijdt hij tergend langzaam in mij. “I really missed you too, Ivan,” zucht ik.
Het fotomuseum hebben we niet gered, noch hebben we de beeldentuin bewonderd. Al vroeg in de ochtend arriveren we in Hotel New York, waar we in één van de suites de wereld vergeten en onze lichamen zich een dag lang laven aan elkaar. Een uniek souvenir van ons dagje Rotterdam hangt nu boven mijn bureau: een stripje zwart-wit foto’s, drie onder elkaar, waarop de getinte billen van Ivan, met zijn broek halverwege, contrasteren met mijn naakte witte.
Hier lees je meer erotische verhalen of stuur je eigen erotische verhaal in en lees deze binnenkort terug op opgebiecht.nl.
